Het maakt niet uit waar dit doek hangt. In elke ruimte voel je de liefde, de lust en het verlangen. De warmte van de sensualiteit die verborgen ligt in mijn kunst.
1208 woorden over de liefde. Wat zal dat doen in jouw interieur.
Can you feel it?
(Neem altijd eerst even contact met me op, voordat je een mijn ART aanschaft. Wellicht wil je het wel eerst even in je handen hebben. You must feel the words)

- De lust die in me is gevaren, behelst niet zomaar een gevoel van genot, maar ritselt in mijn lijf als een verleidelijke strijder. Ik weiger wakker te worden. Hartverwarmend kom ik op voor het vuur. Mijn ogen vinden een weg om met je te praten. Mijn verleiding zoekt het contact zonder dat iemand het ziet. Niemand komt het te weten. Een onverwacht initiatief brengt je van de wijs. Mijn ogen registreren niks anders dan jouw bewegende hand. Ik voel intuïtieve behoefte en speel met mezelf. Een korte serie onvoorziene orgasmen. Met het beeld voor ogen en amper twee vingers in mijn slipje ben ik nog niet eens op dreef. Een vroegtijdige climax waaraan echt genot ontbreekt. Ik weet dat jij stiekem zal kijken. Alles ligt vast om het op een later tijdstip te vieren. Niemand komt het te weten. De strijder doet het gracieus, met duidelijke bedoelingen er gratie in te leggen. Een natuurtalent. Het heeft iets gulzigs, iets tastbaars met ogen wijd open, de adem ingehouden, alsof ze iets op het spoor is. Hoe langer ik erover doe, hoe harder je benen beginnen te trillen. Soms heb ik moeite om me te beheersen, maar ik blijf gluren naar de weerspiegeling in het raam. Ik geef je geen ongelijk als jij hetzelfde doet met jouw handen op mijn borsten, jouw lul die in- en uitschuift. Je vingers die me tussen mijn benen zullen strelen. Verwacht geen protest. Ik zal glimlachen en het ritme opvoeren. Voelbaar ontspannen onder jouw handen. Misschien heeft mijn verbeelding me iets te veel beloofd, maar de strijder in mij zet voort. Ik buig me voorover, mijn ogen gericht op de jouwe, smeulend grijs en hongerig. Het is de verleiding van de strijder die zijn missie zal volbrengen. Ik adem diep in en grijns dan een stralende alle-tanden bloot gelukzalige grijns. Strijdbaar in verleiding sta ik voor de poort van mijn status. Jij weet niet wat daarachter schuilt. Ik kan alles, maar dan ook alles met je delen. Niemand zal het weten. Ik kan hier urenlang blijven liggen. Soms genietend, soms met een stekende pijn. Het is een mix van dit alles. Alsof je me slaat en me dan zachtjes streelt. Het werkt bewustzijnsvernauwend, maar niemand die me hoort, schatje. Ik voel geen drang opwellen om je te smeken op te houden. Mijn lichaam trilt en zingt van deze genadeloze houding. Hoe langzamer en trager jij bent, hoe meer beloften mijn strelingen inhouden, hoe dichter ik bij jou kom. Jij blijft me aankijken, taxerend, afwachtend. Je houdt me in de gaten. Stiekem, als niemand het ziet…nog steeds gevoelig voor mijn eerdere rijkelijke aandacht. Plots voel ik jouw aanwezigheid, de contouren van je vingers gaan over mijn flanken, mijn heupen, mijn bovenbenen. Niet per ongeluk, maar heel bewust. Als een deur waarbij de klink verlicht is en deze voor even openschiet, wanneer je het lef hebt met je vingers me zachtjes te strelen. Ik wist het, je kan het niet laten. Je klikt, drukt en draait je met een ruk om. Jij weet dat je een beeld zal vangen…van mij. Je gezonde verstand klinkt dwingend en luid door. Onmiddellijk leg je een hand op mijn mond. Ons geheim, niemand mag het weten. Je pakt me stevig vast. Zo staan we daar even. Ik voel je ademhaling over mijn huid gaan. Ik ruik je, ik herken de geur meteen. Mijn gevoelens en gedachten kan ik met geen mogelijkheid meer ordenen. Fuck, beeld voor beeld zie je de verleiding van de strijder die in het duister verdwijnt. Wat je ook doet, de glimp is verdwenen, je zal het ermee moeten doen. Het waren ogen met liefde, voor mij. Ik probeer de boodschap van de verleiding met kneepjes van mijn lichaam door te seinen. Verleiding als wapen, zo stiekem, niemand zal het weten. Plotseling weg…en ik hunker naar meer. Alsof ik een keuze heb. Eerder een onbeschrijflijk gevoel, rauw en ontaard en tegelijkertijd extatisch. Mijn zintuigen zijn gesloopt, uitgeschakeld, puur gefocust op wat jij doet. Ik voel hoe die aantrekkingskracht diep in mijn buik aanwakkert, dat pulserende gevoel dat steeds sterker wordt. Daar, in het pikdonker, voel ik me springlevend. Ik speel met je en speel de onschuld zelve. Jij grijnst maar verstijft, je blik houdt de mijne vast, en ik ben getuige van je innerlijke strijd alsof ik het oordeel moet vellen. Je hebt de moed nog niet gevonden om je mond te openen, om me wederom te bespelen. Onuitgenodigd komen mijn beelden bij je naar boven en onwillekeurig trekken de spieren in je buik samen. Je ademt diep in. Ik voel een glimp van een glimlach over je lippen spelen en weer verdwijnen. Heel even sluit je je ogen en als je ze weer opent, kijk je onverschillig voor je uit. Bij jou voel ik me veilig en totaal ontspannen. Zal je weer komen om een nieuwe droom te beleven? Dat betekent dat ik wil dat je jezelf vrijwillig aan mij overgeeft, in alle opzichten. Om mij te behagen. En ik besef dat dat precies is wat jij ook wilt. Zo dichtbij en toch zo veraf. Ik jammer, uitgeput, soms hulpeloos, verloren in een erotische kwelling. Jij hebt regels en ik ga me daar niet aan houden. Ik leg mijn vinger op je lippen, rol met mijn ogen, maar niet op de manier die jij denkt. Wat jij wilt. ‘Alsjeblieft,’ smeek ik. Denk na over de reserves die er zijn. Ik sluit mijn ogen. Wat kan ik zeggen? Diep van binnen wil ik meer, meer affectie, liefde. De strijder zal er zijn, op het juiste moment en niemand zal het weten. Ik stel je geen vragen omdat ik weet dat je huivert, je gevangen voelt in het antwoord. Jij vecht tegen de stroom emoties bij mijn zichtbare verleiding. Als een onhandige beginneling die mijn gevoelige plekjes nog niet kent. Meer dan een gapende wond is dat diepe onvervuld verlangen dat ooit parten gaat spelen. De strijdlustige verleidelijke strijder blijft spelen, zal winnen, zo stiekem als niemand het ziet. Niemand komt het te weten. Het is de enige manier om te laten blijken dat ik om je geef. Mijn vinger glijdt onder het dunne kant en draait langzaam om me heen – daar. Even sluit ik mijn ogen en mijn ademhaling hapert. Zo heerlijk nat. God, ik wil je. Als een strijder gil ik het uit. Deze nieuwe tactiek breekt door de nevel in mijn brein heen. Zachte, ragfijne verleiding fladdert heen en weer in het donker en laten kleine energiedeeltjes dansen in de lichtcirkel. Allemachtig… Jouw kaken zijn gespannen en je ogen branden. Je stopt en kijkt op me neer. Je verzet je, worstelt om weg te komen, je wordt onweerstaanbaar aangetrokken en toch, met verfijnde traagheid trek jij je weer terug. Er zit niks anders op dan me voorzichtig weer naar je toe te bewegen. Niet versnelt, maar langzaam, verblind door het licht, verzengd en smeltend van de hitte, te moe om op dit moment nog een poging te wagen. De strijder zet voort, stiekem, tot het moment dat jij begrijpt wat er achter mijn status afspeelt. Niemand zal het weten. Jij… alleen jij. De strijder wacht, verleidt en zal je bespelen tot jouw donkere blik zich op mij zal richten en jij instemt met mijn wensen.